 |
| Aan boord van de WR244 |
Al speurend naar leuke adresjes voor een artikel over streekproducenten
in Noord-Holland Noord ontdekte ik weer een aantal producenten die me nog niet
eerder waren opgevallen - je kunt nu eenmaal niet alles weten, al doe ik mijn
uiterste best. Zo stuitte ik op een heuse knoflookproducent in Slootdorp in de
Wieringermeer, Arjan Biesheuvel, ontdekte ik de mooie hobbykwekerij de
Engelhoeve in Warmenhuizen waar Mike Leylant al jaren vergeten groenten en
kruiden kweekt en kwam ik tot de ontdekking dat Goede Visser Han Ypma op
vrijdagmiddag en zaterdag zijn vers gevangen vis rechtstreeks van zijn schip de
WR244 in de haven van Den Oever verkoopt. Ideaal voer voor een paar mooie
foto’s ter begeleiding van het artikel dacht ik zo. Dus, op zaterdagochtend
vroeg, nog voordat de rest van het huis het door had, sloot ik de deur zachtjes
achter me, stapte ik in de auto en vertrok ik in de stromende regen om eens met
eigen ogen te zien wat die mensen nou allemaal doen zo de hele dag. Aan het
einde van de rit, ongeveer zes uur later, had ik het wegdek van heel
Noord-Holland Noord gezien, had ik om tien uur al een discussie over de beste
knoflook achter de rug, was ik op een afstandje van 5 meter volledig doorweekt
geraakt in wellicht de meest heftige regenbui ooit, had ik de rest van
diezelfde hoosbui al koffiedrinkend in de kajuit aan boord van de ‘Margretha
Hendrika’ doorgebracht en daar de verschillende vangstmethoden doorgenomen, was ik net
niet over een strakgespannen touw gestruikeld en met camera en al de haven in
gewaaid en had ik onder een plots onwaarschijnlijk blauwe hemel kennis mogen nemen van de ins en outs van de kweek van de harige Afrikaanse rozemarijn. De
dag was niet compleet geweest als ik niet steeds in de geurmuur van verse
knoflook en luchtgedroogde scharretjes had mogen stappen waarmee inmiddels het
complete interieur van de auto – nee, niet de mijne, gelukkig - was
gemarineerd. Bij thuiskomst had ik gelukkig tassenvol verse waren en was er van
uitpuffen geen sprake natuurlijk; wat je vers haalt moet je vers eten. Van Han
had ik wat schelpen meegekregen, dus bereidde ik die met veel verse knoflook
van Arjan, wat witte wijn, citroensap en peterselie. De sliert gedroogde
scharretjes zorgden voor wat ouderwetse huisvlijt aan tafel, het bleek namelijk
nog best een klus die dingen op dezelfde nonchalante wijze als de hulpjes van
Han te strippen. Maar zeer de moeite waard. Han vertelde me trouwens nog een leuke
anekdote over de schelpen. Ik kan het niet zo leuk vertellen als Han natuurlijk
maar het kwam erop neer dat hem tijdens de opname voor Wouter Klootwijks Wilde
Keuken voor een draaiende camera werd gevraagd hoe die schelpen nou eigenlijk
heetten, waarop hij had geantwoord: ‘Spisula exclusiva!’. Die kende Wouter nog niet,
en dat klopte want die bestaan ook niet, maar Han wist het zo snel niet meer,
durfde het niet voor de camera te bekennen en verzon maar wat; het bekte wel
lekker. Sindsdien heten ze aan boord Spisula exclusiva. Ze kunnen er nog steeds
smakelijk om lachen. Hij zat er niet ver naast overigens, want ze heten Spisula
solida, ofwel strandschelpen en ze komen veel voor langs de Europese kusten.
Mij smaakten ze best zo, exclusief of niet, verser dan dit kun je ze niet
krijgen. Ik heb me enorm vermaakt en weer een paar mooie producten
leren kennen. Het enthousiasme, de kennis en de passie van de mensen werken zeer aanstekelijk en maken zo’n dagje de moeite waard. Het doet mijn culinaire
vuurtje weer wat oplaaien en het levert nog mooie plaatjes op ook. Wie zegt
dat streekproducten saai zijn!?
 |
| Spisula exclusiva |
Biesheuvel knoflook,
Slootdorp: www.biesheuvelknoflook.nl
De Engelhoeve
bezoekerstuin en hobbykwekerij Warmenhuizen: www.leylant.com
Han Ypma op de WR244 ‘Margretha
Hendrika’,
Den Oever: www.goedevissers.nl
