 |
| Tuk |
Ik wil jullie niet vermoeien met de lotgevallen tijdens mijn
zoektocht naar het hoe en wat van ons eten, wie wil weten waar ons eten vandaan
komt die moet zelf maar op de blaren zitten, nietwaar, maar hoe onaangenaam de
waarheid soms is, uitgesproken is deze vaak beter te verteren. Waar dit allemaal over gaat? Over de ganzenjacht of liever: ganzenbestrijding. Ik beloof je:
het begint mooi, wordt dan vervelend, maar uiteindelijk komt het allemaal weer
goed. Geintje: het begint meteen al vervelend en het wordt niet beter, gelukkig is er eten aan het eind.
Er ligt hier namelijk al een aantal dagen een gans in de koelkast, gevild en
wel te wachten op bereiding. Saillant detail voor de trouwe volgers van Dexter:
hij ligt op zijn rug strak in de plasticfolie gebonden. Het begon allemaal afgelopen
zaterdag, ik was al een aantal keren in de leer gegaan bij een lokale jager.
Hij leerde me wilde gans, eend en duif verwerken en nu was de tijd rijp om eens
mee op pad te gaan. De ontheffing voor het doden van ganzen is op 1 april afgegeven.
Even ter verduidelijking van het met talloze regeltjes omgeven afschieten van
in het wild levende dieren: gejaagd wordt er alleen in de daarvoor aangewezen
jachtperiodes op bepaalde soorten. Daar zit de gans niet bij. Deze mag alleen
met vrijstelling, ontheffing of vergunning bij afschot worden gereguleerd zoals
dat mooi heet, in daarvoor aangewezen gebieden door de faunabeheereenheden,
waarin boeren, grondbezitters, natuurbeheerorganisaties en jagers zijn
verenigd. In een straal van 10 kilometer rondom Schiphol mag er op de gans
worden geschoten om zo de populatie in bedwang te houden. Uit
veiligheidsoverwegingen. Mij is verteld dat de motoren van een vliegtuig een
dermate hevige aanzuigkracht hebben dat ze een gans van 40 meter af naar binnen
zuigen, met voor de inzittenden desastreuze gevolgen. Er is nogal wat discussie
over het doden van ganzen, maar blijkbaar staat de veiligheid van de passagier niet
ter discussie. Wij gingen al vroeg op pad, het was een prachtige ochtend, maar
nogal mistig dus moesten we een tijdje wachten totdat deze was opgetrokken. Het
gebied waarin mijn jager opereert is nogal groot en daarom verplaatsten we ons
met een busje. Ganzen zijn slim en gaan op een dusdanige afstand zitten dat de
jager er met hagel niet bijkomt, dus werd er met kogels geschoten. Je moet wel
een verdomd goede schutter zijn, want ze zitten op minimaal 300 meter afstand
en er kunnen wandelaars, fietsers of vissers in het riet zitten. Een jager
jaagt daarom nooit alleen, hij heeft altijd meerdere paren ogen nodig om de
omgeving in de gaten te houden. Ook heeft hij een hond en dat is nog wel het
mooiste, om te zien hoe dit paar samenwerkt bij het ophalen van de gedode gans.
Fluitje, commando’s en gebaren met de armen, soms leek de jager wel een hondenfluisteraar.
Er was buit, de ganzenpopulatie weer met een aantal teruggebracht en ik keerde
terug met ganzen in de achterklep en de volgende wijze les: wordt het
ganzenvrouwtje eerst geschoten, dan vliegt het mannetje op om meteen weer te
gaan zitten en ook te worden geschoten. Wordt het mannetje eerst geschoten, dan
vliegt het vrouwtje weg, om nooit meer terug te keren. Eenmaal thuisgekomen zag
de wereld er heel anders uit. Wat moest ik in hemelsnaam met al dat
ganzenvlees? Ik heb mijn best gedaan, er ligt ganzenvlees in de vriezer en een
hele gevilde gans in de koelkast, ik ga er maar het volgende van maken:
Gebraden gans met appel en room.
Vul een gans met in partjes gesneden appel, een teen
knoflook, takjes rozemarijn en steranijs. Smeer de gans in met mosterd en
bestrooi goed met peper en zout. Bak de gans rondom bruin in 50 gram boter. Leg
in een braadslede en zet 10 minuten in een hete oven (225 graden), daarna nog
70 minuten op 180 graden. Draai de gans regelmatig en bedruip met eigen vocht.
Zet de braadslede zonder gans op het vuur en bak in plakjes gesneden uitje in
het braadvet, blus af met een bouillon of calvados en roer er echte room
doorheen tot de gewenste dikte.
Eerder verschenen in www.flessenpostuitbergen.nl
