R U MAD?

Het circus van Rene en Claus

Ik kan het nog steeds niet geloven! Na maandenlang zeuren en zelfs bedelen per mail - is there any hope? -, twitter en facebook had ik de moed al opgegeven. Ik had mezelf net bij elkaar geraapt en flink toegesproken, mijn schouders al laten zakken en besloten dat ik niet meer iedere 30 seconden op twitter zou kijken om te zien of niet heel misschien iemand mijn smeekbede om een toegangskaart zou beantwoorden, toen ik natuurlijk toch stiekem keek en zag dat iemand een kaart over had. Kaart over? HOERA! Een kans. Of ik interesse had. Interesse? Ik had er een ledemaat voor gegeven. Toen, na 70 hemeltergende minuten lang radiostilte het verlossende woord kwam dat ie toch echt voor mij was, sprong ik een gat in de lucht. Ik ga naar Kopenhagen! Naar het MAD symposium! Je-weet-wel, dat food festival van Rene Redzepi en Claus Meyer. Gaat er nog geen belletje rinkelen? Ferran Adria dan? Van El Bulli? Ja die, die komt ook. Ik kan er nog steeds niet over uit. Ik ga. Ik mag daar zijn en twee hele dagen lang genieten van wat allerlei internationale chefs te zeggen hebben over APPETITE, het thema van dit jaar. Wat kan ik daarvan verwachten? Echt geen idee. Gisteren werd eindelijk het programma bekend en er staan heel wat mij bekende namen op, maar nog veel meer onbekende. Er komen naast Rene en Ferran ook wat Aziaten met hun Mission Chinese Food, Hugh Fearnley-Whittingstall, van die placenta ja, en er komt zelfs een Nederlander, Joost Bakker, die in het Australië helemaal gemaakt heeft. Ik ga die natuurlijk allemaal uitchecken - waar heb je dat programma anders voor - en dan wordt het kiezen. Drieëntwintig sprekers in twee dagen en ondertussen ontbijt en lunch op het terrein. Dat wordt nog een hele klus. Ik heb ook al een sneak preview gekregen van de organisatie die op twitter liet zien waar dat allemaal moet gaan plaatsvinden: op een braakliggend terrein met een onuitspreekbare naam in de haven van Kopenhagen, in de buurt van NOMA - kan ik mooi naar het toilet - in een aantal Bassie en Adriaan tenten. Circus Renz is er niets bij. Nu, ja. Maar hopen op goed weer anders weet ik het wel, dan loopt het helemaal uit de hand. Dat heb je op die festivalterreinen nu eenmaal, bezoekers worden baldadig, laten zich natregenen, gooien met bier en trekken hun T-shirts uit en voor je het weet zit je van top tot teen onder de modder. Je merkt het: ik ben blij... Ik houd je op de hoogte.

www.madfood.co