 |
| Anti-depressie pasta |
Terwijl dit jaar de voorjaarsdepressie naadloos in de najaarsdepressie lijkt over te vloeien, mochten we geheel onverwachts nog even kort genieten van iets dat leek op zomer. Al zeven hele dagen en het houdt niet op. Toch begin ik wel ernstig rekening te houden met een abrupte weersverandering, ik zal dat luchtige zomerjurkje waarschijnlijk deze week nog moeten inruilen voor een winters dikke trui en skilaarzen, maar iedere mooie dag is meegenomen. Genoeg geleuterd over het weer. Waar het om draait is eten. We hadden dit weekend een verjaardagsfeestje te vieren, eentje die plots in een tuinfeest veranderde compleet met kleurige antieke, dus energievretende feestverlichting. En de vraag in de aanloop naar dat feestje was natuurlijk wat te doen met het eten? Met de dreigende depressie al in de leden besloot ik te gaan voor een eenpansgerecht in de categorie troostrijk voedsel. Ik zou niet weer in de valkuil die tapasbuffet heet vallen, die waarvan je denkt dat het zo lekker makkelijk is, maar waarvan je vergeet dat die uren werk in de keuken in no-time opgevreten zijn en dat de meute dan nog honger heeft. Neem maar van mij aan: je kunt beter een hele herfstmaaltijd voor 30 man koken, dan je energie in ondankbare liflafjes stoppen. Met een beetje mazzel krijgen ze het toch niet op en kun je de rest invriezen. Na wat geraadpleeg in culinaire naslagwerken besloot ik dat het tijd was voor een beetje Jamie, een beetje Donna en een beetje van mezelf. Het resultaat was een heerlijke najaarspasta met een saus van worstvlees, eekhoorntjesbrood, veel venkelzaad en peperoncino, pompoen, salie, gepelde tomaten en rode wijn. Het resultaat was, al zeg ik het zelf, zeer smakelijk. Kan ook bijna niet anders natuurlijk met deze ingrediënten. Ik geef je hieronder het recept en ook zonder feestje in het vooruitzicht raad ik je aan de enorme hoeveelheden in het recept aan te houden. Vries gewoon in porties in voor gebruik in emotionele noodgevallen. Uit betrouwbare bron vernam ik dat duursporten heel goed is tegen depressies. Dat wordt dus marathonkoken deze herfst.
Hartverwarmende herfstpastasaus voor tenminste 20 personen
4 uien in plakjes
6 knoflooktenen geplet
3 bleekselderijstengels fijngehakt
3 wortels fijngehakt
halve pompoen in kleine stukjes
20 biologische varkensvleesworsten
4 laurierblaadjes
2 flinke eetlepels venkelzaad en 5 gedroogde rode pepertjes geroosterd en gevijzeld
30 gram gedroogde en gewelde eekhoorntjesbrood/porcini
6 blikken gepelde tomaten a 400 gram
driekwart liter soepele rode wijn
bosje verse tijm
6 saliebladeren
Fruit de uien en knoflook tot goudgeel. Bak in andere koekenpan de inhoud van de worsten met de laurierbladeren en het venkelzaad/pepertjesmengsel. Doe bleekselderij-, wortel - en pompoenstukjes bij de uien. Laat dit even garen. Gooi dan de tomaten, porcini, worstvlees en rode wijn erbij en roer de tijm en salie erdoor. Laat je niet afschrikken door de hoeveelheid wijn, het lijkt alsof je de saus verpest, maar het tegendeel is waar. Lekker zonder deksel een uurtje laten pruttelen en een beetje inkoken. Kan een dag van tevoren worden gemaakt. Warm voor gebruik op en roer door pasta zoals fusilli of penne of elke andere willekeurige korte pastasoort. Ik roerde er op het laatst nog wilde spinazie en een hoop geraspte pecorino doorheen. Hier geldt: overdaad schaadt niet, het maakt het leven juist een stukje mooier. Serveer in een grote schaal en schep de borden aan tafel flink vol.
