Troost-eten

Halfvol of halfleeg?

Okee. Ik wilde het eigenlijk niet ter sprake brengen, maar zoals ik me vandaag voel lijkt er geen ontkomen aan. Troost-eten dus. Soms voel je je niet helemaal lekker. Loopt alles in de soep. Ruzie met iedereen. Ik troost me in dergelijke situaties met de gedachte aan heerlijk warm, sappig en smakelijk eten. Een heerlijk in de oven gebraden kip met citroen, knoflook en verse kruiden bijvoorbeeld met fluweelzachte couscous of troost-eten bij uitstek: gratin dauphinois; gegratineerde aardappelen met room, knoflook en eventueel kaas uit de oven. En dan als nagerecht een warme donkere chocoladecake, nog halfzacht en romig van binnen. Of wat denk je van een verse zoete tomatensoep met de bite van een klein gedroogd spaans pepertje en een stuk knapperig zelfgebakken brood? Niet alleen het denken aan troost-eten, maar ook het verzamelen van de ingrediënten, het bereiden en het opeten van dergelijke gerechten geeft troost. Afhankelijk van de ernst van de situatie kan alleen al het bladeren door je favoriete kookboeken troost bieden. Ik denk dat dat voor iedereen heel persoonlijk is. Ook wélke gerechten in de categorie troost-eten vallen is heel persoonlijk. Zoals gezegd werken voor mij de warme en sappige gerechten. Ook speelt de oven een hoofdrol in mijn troost-eten. Het allerliefste zou ik troost-eten bereiden en nuttigen in het gezelschap van familie of vrienden. Met zijn allen aan een grote mooi gedekte tafel, je beste servies, glaswerk en zilveren bestek en genieten maar. Dit laatste werkt alleen nooit helemaal vanwege dat humeur waardoor ik in de eerste plaats naar troost-eten ging verlangen. Misschien werkt troost-eten nog wel het beste als je het rustig in je eentje kunt opeten. Geen om aandacht schreeuwende kinderen om je heen. Geen partner waarmee je in miscommunicatie en ergerlijke discussies kunt verzanden. Helemaal alleen, jezelf verwennend met je zelf bereide troost-eten. Gewoon voor een heel weeshuis koken en dat heerlijk met een wijntje aan tafel, in het gezelschap van een goed boek opeten. En dan een heel klein beetje toegeven aan je onbestemde gevoel. Als dat geen troost biedt...?