Valt dat even tegen. Ik had me er zo op verheugd. Voelde het borrelen van binnen. Ja! Ik ga groenten inmaken! Vorige week eindelijk het bekroonde en alom geroemde kookboek 'Home made' van Yvette van Boven gekocht. Binnen de kortste keren was ik in de greep van een inmaakmanie. Nu houd ik erg van zelf jams, chutneys en andersoortige prutjes maken, maar groenten inmaken had ik nog niet echt gedaan. Reden daarvoor was eigenlijk dat ik ooit eens heb opgevangen dat ingemaakte groenten besmet kunnen raken met botulisme. Nu associeer ik botulisme met op hun rug drijvende dooie eenden in lauwe en stilstaande parkvijvers, dus dat idee heeft me ietwat afgeremd om het überhaupt te proberen. Tot nu toe dan. Als Yvette het doet, zo dacht ik, dan moet het verantwoord zijn. Ik stond al op het punt om ladingen weckpotten te laten bezorgen - en echt, Yvette heeft heerlijke inmaakrecepten bedacht met bloemkool, doperwtjes en tuinboontjes, groene asperges - toen ik, muggenzifter die ik ben, toch nog maar even een klein onderzoekje naar dat vermeende ziekmakende en in het ergste geval dodelijke bacterietje heb gedaan. En wat blijkt? Het is waar! Nog steeds bestaat er vooral bij ingemaakte groenten een risico op botulisme. Lullig voor Yvette. Lullig voor mij. Dat vervelende kleur-, reuk- en geurloze ettertje, in wetenschappelijk wandelgangen ook wel bekend als Clostridium botulinum, houdt van koken, het doet 'm niets. Ook houdt ie van héél lang zijn adem inhouden, zuurstof heeft ie niet nodig. Zo’n vacuüm potje in water gewekte groenten is dan ook een ideale schuilplaats voor hem. Maar ik wil hem niet. Mijn voorraadkast staat al vol. Dat wordt dus even geen inmaakmanie deze week. Er zit niets anders op dan nú van alle heerlijk jonge en sappige voorjaarsgroenten te genieten. Oh, ja, invriezen kan wel, maar voor mensen zoals ik die die ingevroren dingen altijd vergeten op tijd uit de vriezer te halen biedt dat geen soelaas. Dan moet ik me maar vermaken met het maken van die heerlijke abrikozen rozemarijn confiture, of limoncello- in alcohol inmaken is geen probleem, of siroop, een nieuwe hobby van me. Ik ben al weken druk bezig met het maken van de ideale vlierbloesemsiroop - die ik zelf na enige tests eigenlijk niet te hakken vind, zo blijkt, maar dat terzijde - voor de dito wedstrijd van Casa Foresta. Volgende week wordt er getest, en horen we wie de winnaar is. Het zal mij benieuwen. Nu ik toch bezig was, heb ik ook maar meteen een citroenmelissesiroop gemaakt, wat al veel beter smaakte, en de pepermuntsiroop komt er aan. Beetje water erbij en klaar is je limonade. Beter is natuurlijk om er iets bruisends en alcholisch bij te gieten. Dat is waarschijnlijk ook de manier waarop ik die kwelende liters vlierbloesemsiroop zal moeten gaan opdrinken, met veel alcohol aangelengd: Vlierbloesem Kir, Scroppino op basis van vlierbloesemsorbetijs, Vodka vlierbloesem. Hè, wat vervelend nou.
