80% inspanning - 20% resultaat

De Top-10 van best verkochte kookboeken op een bekende internetboekenverkoopsite staat bol van de leuzen ‘gezond’, ‘healthy lifestyle’, ‘power food’ en nog veel meer bewuste en verantwoorde kreten die niets anders zijn dan het contemporaine synoniem voor ‘dieetkookboek’. Als ik ergens een hekel aan heb, dan zijn dat wel dieetkookboeken. En, begrijp ik de marketingfiguren achter de kookboeken goed, dan ben ik daarin niet de enige. Dus, nemen ze het woord ‘dieet’ niet meer in de mond, maar praten ze veel liever over ‘bewust eten’, ‘eten en toch slank blijven’ (als ware het een contradictio in terminis), ‘nooit meer een broodbuik’ (WTF is een broodbuik!?), wat in feite niet meer is dan een verkooppraatje van het volstrekt voor de hand liggende. Los van de inhoud, veel van die boeken gaan gewoon over eten van verse ingrediënten, net als de meeste andere kookboeken, en zijn de plaatjes allemaal even mooi, verbaast het me steeds weer dat dergelijke boeken als zoete broodjes over de toonbank gaan. Blijkbaar willen we graag geloven in dat sprookje en willen wij dat thuis ook. Het begint al op de cover, waar de slanke auteur in kwestie blakend van gezondheid en optimisme al groente snijdend/pan-roerend/moestuinierend in de camera zijn of haar – meestal haar - gebleekte tanden bloot lacht: “Kijk mij eens gezond leven, ik deed eerst iets heel anders, ik was model/actrice/huisvrouw maar nu eet ik de hele dag groenten, hang het 80/20 principe aan (80 % groenten - 20% dierlijke eiwitten) en ben zo gelukkig! Dat kun jij thuis ook!" 

Nou, mooi niet, wat ik ook doe, ook al kook ik de 80/20 sterren van de hemel, wat bij mij staat voor 80% inspanning - 20% resultaat, wordt er niemand blij. Ze klagen altijd, 100%! Dat ze nooit vlees krijgen (wat echt niet waar is) en moeten verhongeren (dat al helemaal niet, de verwende nesten!) en Mexicaans, Thais of Indonesische stoofjes willen. Allesbehalve die berg groenten en op FSC gecertificeerde houtskool geroosterde Noordzee vissen. Hoe kleurrijk en optimistisch ook. Ach, misschien is het jaloezie, zou ik eigenlijk ook in Indiase gewaden met blijde kinderen aan tafel willen plaatsnemen, een tafel waaraan nooit een vloek valt, waar iedereen in een gelijkmatige vorm van euforie zijn hele bordje leeg eet, en dat er dan een camera is, die dat vastlegt. Dat ik dan ook blij ben en die opnames kan afspelen op terugvalmomenten. Maar ik acht dat alles hoogst onwaarschijnlijk. Dat ligt niet aan camera’s trouwens, meer aan mijn glimlach, die ik ondertussen wel van mijn gezicht af heb gekookt. En die Indiase kledij. Maar, wees niet bang, er is nog hoop, het enige top-10 kookboek dat niet rept van gezondheid of bewust eten, staat op nummer 8 en dat is het Smart BBQ boek van Julius Jaspers die helemaal in zijn eentje die andere negen compenseert. Voor het evenwicht. Een pak van mijn hart. Zo eten we nog lang en gelukkig. 

Eerder verschenen in flessenpostuitbergen.nl